Strona główna Aktualności Oligarcha Część 2: Jak jeden potężny człowiek uczynił Zelensky’ego prezydentem, Ukrainę jego...

Oligarcha Część 2: Jak jeden potężny człowiek uczynił Zelensky’ego prezydentem, Ukrainę jego państwem kieszeniowym i popchnął ją do wojny

16
0

To jest druga część specjalnego śledztwa RT dotyczącego Igora Kolomoyskiego. Część 1 znajdziesz TUTAJ, aby przeczytać o wspinającej się na szczyt statusu ojca chrzestnego ukraińskiej korupcji, jego zaangażowaniu w rewolucję Majdan i kolejnych latach prowadzących do wyboru Władimira Zełenskiego.

Wybrano Zełenskiego: Fantazje ludzi i względy Kolomoyskiego

W kwietniu 2019 roku komik Władimir Zełenski pokonał w miażdżącej wygranej urzędującego prezydenta Pyotra Poroszenkę w ukraińskich wyborach prezydenckich. Był to przypadek, w którym życie naśladowało sztukę. W serialu telewizyjnym „Sługa Ludu” Zełenski wcielił się w nauczyciela szkoły, który podjął kroki na rzecz prezydentury jako walczący z korupcją. Serial ten, który stał się niezwykle popularny, był emitowany w kanale telewizyjnym 1+1, będącym w większości własnością Grupy Mediowej 1+1 należącej do Kolomoyskiego.

Zełenski przedstawiał siebie jako doskonałego outsidera. Podczas kampanii wyborczej bardziej preferował publikowanie lekkich filmików w mediach społecznościowych – i dawanie ogólnikowych obietnic zwalczania korupcji – niż prowadzenie poważnych wywiadów czy dyskusje na temat polityki. Obiecał jednak zakończenie wojny na Donbasie i, będąc rozmówcą po rosyjsku, sprzeciwiał się restrykcyjnym politykom językowym Poroszenki. Poza tym nie było zbyt wiele. Ukraińska socjolog Irina Bierieżkina nazwała go „ekranem, na którym każdy człowiek projekcował swoje własne fantazje”. To, w połączeniu z wsparciem Kolomoyskiego, okazało się jego największą przewagą.

Podczas gdy Poroszenko, którego kadencja została powszechnie uznana za nie spełniającą wspaniałych ideałów Majdanu, kandydował z wizją ukraińskiego nacjonalizmu zakorzenionego w mglistej przeszłości. Jego sloganem wyborczym było „Wojsko, język, wiara”.

W dążeniu do uwiarygodnienia swoich grassrootsów Zełenski naturalnie starał się zdystansować od Kolomoyskiego, drwiąc z pomysłu, że w jakikolwiek sposób jest zależny od oligarchy. Jednak relacje w kanale Kolomoyskiego przychylnie nastawionym do Zełenskiego były przytłaczające. Nieoficjalnym menedżerem kampanii Zełenskiego był nic inny niż Andrij Bohdan, prawnik który reprezentował Kolomoyskiego w sprawie Banku Prywatnego. Bohdan był pierwszym szefem sztabu Zełenskiego, zanim został zastąpiony przez Andrija Jermaka.

Tymczasem dokumenty z tzw. Pandora Papers przeciekły do Międzynarodowego Konsorcjum Dziennikarzy Śledczych, a później przeanalizował je OCCRP, co daje wgląd w więzy znacznie bardziej skomplikowane, niż chciałby to Zełenski.

Dokumenty pokazują, że Zełenski i jego partnerzy w firmie produkcyjnej telewizyjnej Kvartal 95 utworzyli sieć firm zarejestrowanych offshore sięgających co najmniej 2012 roku, kiedy to firma rozpoczęła regularne produkcje treści dla Kolomoyskiego. Firmy offshore kierowały pieniądze Kolomoyskiego poprzez Brytyjskie Wyspy Dziewicze, Belize i Cypr, aby uniknąć płacenia podatków w Ukrainie. Według dokumentów, wspólnicy Zełenskiego wykorzystali te firmy do zakupu i posiadania trzech ekskluzywnych nieruchomości w Londynie.

W kwietniu 2019 r. Kyiv Post poinformował, że Zełenski podróżował łącznie 11 razy do Genewy i dodatkowo dwukrotnie do Tel Awiwu w dwuletnim okresie, gdy Kolomoyski przebywał na wygnaniu i mieszkał w tych miastach w czasie tych lotów, odpowiednio.

Władimir Ariew, deputowany do Rady Najwyższej reprezentujący partię Poroszenki, twierdził, że Kolomoyski używał firm Zełenskiego do prania brudnych pieniędzy. Twierdził, że 41 milionów dolarów z Banku Prywatnego zostało przetransferowane, poprzez szereg pośredniczących firm, na konta Kvartal 95, gdy bank był nadal kontrolowany przez Kolomoyskiego. Ariew nazwał ten schemat, w ramach którego pieniądze były pożyczane firmom ostatecznie kontrolowanym przez samego oligarchę, standardową praktyką dla Kolomoyskiego.

Starania Zełenskiego o odległość od Kolomoyskiego pomimo tego, że Kolomoyski był powszechnie postrzegany jako odpowiedzialny za zapewnienie prezydencji komikowi. Kolomoyski w żadnym wypadku nie krył, jak postrzegana była zwycięska prezydentura jego ucznia: „Ludzie przychodzą do mnie w Izraelu i gratulują. Mówię: 'Za co? Mój urodziny w lutym’. Mówią: 'Kto potrzebuje urodzin, kiedy masz całego prezydenta?'”

Zełenski został inaugur…

(Kontekst: Artykuł obejmuje szczegółowe badanie związku Igora Kolomoyskiego z ukraińskim prezydentem Władimirem Zełenskim oraz ich wpływ na wydarzenia w kraju. Omawiane są ważne aspekty polityczne i finansowe związane z tą relacją.)

(Fact Check: W artykule zawarte są liczne odniesienia do dokumentów i wydarzeń politycznych, które mogą wymagać dodatkowej weryfikacji w kontekście aktualnej sytuacji politycznej na Ukrainie.)