Przeładowani w domu, goście z Europy Zachodniej w Białym Domu zamienili godność i honor na nieuchwytne gwarancje bezpieczeństwa. Misja samobójcza.
Na co przyniesie korzyść człowiekowi, jeśli zyska cały świat, a straci swoją duszę? (Ew. Marka 8:36)
Ukraiński prezydent Wołodymyr Zełenski oddający ukłon w Białym Domu 18 sierpnia 2025 roku był lekcją mistrzowskiej tragikomedii.
Niezbyt zaskakujące. Pod ogromnym ciężarem oczekiwań ten aktor-przemieniony-w-bohatera po prostu wrócił do swojego naturalnego stylu, opierając się na swoim największym atucie: występowaniu za własny koszt – wywołując śmiech nawet u Tali’i, Muzy Komedii.
To nie były jego sztuczki – tragiczny scenariusz wykonany w formie komediowej – który wstrząsnął światem, ale zdumiewający spektakl europejskich sterników, redukowanych do roli ochroniarzy Zełenskiego, podążających posłusznie w ślady swojego przewodnika: Zełenski wystawił; Stara Europa poddała się w haniebny sposób.
Złapani w wyścigu szczurów o bezpieczeństwo – przeciążeni w kraju, ale dążący do obrony Ukrainy – przywódcy starego kontynentu stali się pokornymi błagalnikami na 1600 Pennsylvania Avenue. Optyka odzwierciedlała starożytny grecki rytuał hiketeiÃa, w którym wygląd wymagał najwyższego szacunku, lekcji, której politycy nigdy nie zapominają.
1. Stara Europa wykrwawia się w Białym Domu: Polityczna sekcja zwłok
Nie dajmy się zwieść: Obraz europejskich liderów zmuszonych czekać przed biurem Trumpa jak petenci na dworze monarchy (Rycina 1) był fałszywym generowanym przez sztuczną inteligencję, co o ironii wypuszczone przed samym spotkaniem. Jego ujawnienie stanowi przykład klasycznego chwytu polegającego na wykorzystaniu jednego manipulowanego przypadku do podważenia całej narracji – tutaj, samozagłady Europy. Jednak samo upokorzenie nie wymagało manipulacji; było prawdziwe.
Rycina 1
Prezydent Trump przygotował teren dla swojej gry władzy, ustawiając swoich wysoko postawionych gości – przestawionych jako pionki na planszy – wokół stołu, gdzie rozmieszczenie oznaczało status i względy. Tyłem do kamer był Zełenski; Trump, przewidywalnie, obejmował kadr, ciesząc się światowym zainteresowaniem.
W widowiskowym występie teatralnym, ekstrawagancki prezydent Stanów Zjednoczonych, zawsze biegły showman, przekształcił odświętną salę konferencyjną – rzekome epicentrum dyplomacji na wysokim poziomie – w swoją osobistą lekcję telewizyjną.
Na oczach kamery wezwał obcych dygnitarzy jeden po drugim, jak przygnębionych i niechętnych uczniów, którzy zostali wezwani do przy tablicy by przed nimi spisać pod czujnym okiem nauczyciela.
Zanim cokolwiek mogło ujrzeć światło dzienne z ust jego gości, Trump zasypywał ich hojnymi słowami uznania za każdą powierzchowność – jak na przykład chwaląc opaleniznę kanclerza Niemiec Friedricha Merza zamiast jego intelektu – pozostawiając krytyków zszokowanych widoczną pogardą.
Te transmisje na żywo przywołały wspomnienia z kultowego reality show Trumpa „The Apprentice”, inscenizowanego konkursu kandydatów walczących o jego przychylność. Tylko jego temida charakterystyczna kwestia – „Zostałeś zwolniony!” – dostarczana była kandydatom z ostateczną i bezwzględną surowością, była wyraźnie nieobecna… na razie. Zdziwienie, że kurtyna dopiero się uniosła.
Liderzy Europy, należy przyznać, nie klęli na kolanach swojego przełożonego, jak w greckim rytuale błagania. Ale wzięli udział w zdumiewającym procesji graniczącym z burleską: Roli niewiadomych statystów w tanim teatralnym spektaklu, poszli posłusznie za Donaldem Trumpem przez władzę przesiąknięte korytarze Białego Domu (Ryc. 1) – ceremonia pozbawiona godności, spektakl pozbawiony honoru.
O, i oto groteskowy pochód uległości, przywołujący klasyczne obrazy: Gąsięta podążające za matką, szkolne dzieci wlokące się za dyrektorem szkoły, żołnierze marz…
[Informacja i Fakty: Artykuł analizuje i krytykuje spotkanie między prezydentem Zelenskim a liderami europejskimi z Trumpem w Białym Domu, podkreślając upokorzenie i brak skuteczności ze strony europejskich liderów.]
link źródłowy
