Nosiąc kalosze, Zelano przeszła od dworca kolejowego przez Strada Nova, która nadal była zalana wodą na głębokość około 40 cm. Poszła do domu znajomego znajomego. W momencie jej przybycia fala odpłynęła. „Wszelkiego rodzaju przedmioty, meble, krzesła, były ułożone, jak śmieci, wszystko było kompletnie przemoczone,” mówi BBC. Podczas gdy właściciele domu zajmowali się ratowaniem resztek, Zelano skupiła się na ich książkach, które wydały jej się piękne w swoim zniszczeniu i symbolice. Jedna z książek z domu (widoczna powyżej) wygląda jak „znalezisko archeologiczne z epoki kamienia”, twierdzi. „Już się nie otwiera, jest zabetonowana.”
Zelano postanowiła, że potrzebuje uratować więcej książek. Zadzwoniła do Lino Frizzo, księgarza w Wenecji, którego sklep nosi właściwą nazwę Acqua Alta, „wysoka woda”, wenecką nazwę powodzi. Frizzo niedawno powiedział jej, że z powodu gorączkowej aktywności tych dni, nie pamięta, że była tam. Razem z jego pracownikami, pracowali nieustannie, aby posprzątać i uratować zapasy. Przekazali Zelano książki nie do naprawienia. Większość pochodziła z początków XX wieku, co z włoskiego i weneckiego punktu widzenia jest starym wiekiem, ale nie antykiem. Były jednak piękne, tak jak ta antologia poezji, która miała bujną, czerwoną okładkę z tkaniny. „Ranna książka,” mówi Zelano.
Zelano zabrała 40 książek i umieściła je w dużych czarnych workach foliowych. W wieku 55 lat, była sama w tej podróży. „Nie było możliwości, abym mogła ich zładować sama, i trudno było znaleźć ludzi do pomocy.” Zatrzymała gondoliera na kanale i przekonała go, żeby zabrał ją z powrotem na dworzec gondolą. „Niektóre książki, jak ta, rozpadały się już na moje dotknięcie,” mówi. „Widzisz dziurę po prawej stronie.” Dodaje, że ta konkretna tom wygląda cennie, jak koronka, i że pewnego dnia uwielbiałaby eksplorować fantastyczne światy stworzone przez fragmenty kilku stron prasowanych razem.
