Strona główna Kultura 18 z najlepszych książek 2025 roku do tej pory

18 z najlepszych książek 2025 roku do tej pory

6
0

Uniwersalność autorstwa Natashy Brown

Uznane debiutanckie dzieło Natashy Brown z 2021 roku, Assembly, było krótkim, precyzyjnym romansem oraz analizą klas i ras, która została nominowana do kilku nagród. W swojej kolejnej książce autorka bada, w jaki sposób polityka tożsamości jest cynicznie wykorzystywana, satyryzując na temat kultury anulowania i świata publikacji oraz dziennikarstwa. Historia zaczyna się od wątpliwego artykułu próbującego rozwikłać tajemnicę związana z nielegalną imprezą taneczną, zaginionym sztabem złota i bankierem. Wkrótce powieść przenosi się na skutki wynikające z ujawnienia, oraz wpływ na osoby dotknięte przestępstwem. „To wszystko ogromna, zła zabawa” – pisze Literary Review. „Niewierność, wyzysk i nienawiść roią się… Głównym celem Browna jest satyra i przykłucie społeczno-ekonomicznych sił, które kształtowały życie w Wielkiej Brytanii od końca lat 2010.” Uniwersalność jest „bardzo zabawna”, mówi New Statesman. „Brown jest wnikliwym obserwatorem polityki, łatwo rozładowując kulturę anulowania i nasz cyrk medialny.” (LB)

Nazwy autorstwa Florence Knapp

Debiutancka powieść Knapp rozpoczyna się w 1987 roku, gdy Cora Atkin zastanawia się nad trzema różnymi nazwiskami dla swojego nowo narodzonego chłopca: Gordon, na cześć jej małodusznego lekarza męża; Bear, wybór jej starszej córki, Maii; lub jej preferencja, Julian. Z założeniem, że każde potencjalne imię oferuje unikalny los, narracja rozgałęzia się, cyklicznie odwiedzając swoich bohaterów co siedem lat w sposób przypominający Sliding Doors. Pomimo mrocznej tematyki, krytycy chwalą The Names za pozytywny, podnoszący na duchu efekt. The Standard pisze: „Zgrabnie utkana opowieść Knapp jest zarazem dużym, odważnym eksperymentem, zabawnym ćwiczeniem w nominalnym determinizmie, medytacją nad losem i opowieścią o dorastaniu”, podczas gdy The Washington Post określa powieść jako: „głębokie, w pełni współczujące studium przemocy domowej”, które jest „zaskakująco radosne i prowadzone jak thriller.” (RL)