Historia kieszon
Kieszenie dla kobiet od dawna były pomijane. „W XVI i XVII wieku kobiety miały pewnego rodzaju kieszonkę” – mówi Stevenson. „Miały tak zwane kieszonki do zawiązania, które zawiązywało się wokół ciała i znajdowały się pod spódnicami, miały rozcięcia po bokach, więc można było do nich sięgnąć”.
Te kieszonki do zawiązania były często bogato zdobione i służyły do przechowywania przedmiotów takich jak klucze, pieniądze, chusteczki higieniczne i zestawy do szycia, a także wartościowe przedmioty takie jak zegarki, tabakierki i flakony z olejkami wonnymi.
Getty Images„Symbolizowały ten poczucie autonomii” – mówi Stevenson. „Ale zniknęły pod koniec XVIII i na początku XIX wieku, gdy wprowadzono styl Regencji, a sylwetki stały się bardziej dopasowane”. Wraz z zniknięciem kieszeni zniknęła ta autonomia. „Jeśli jako kobieta nie możesz zabierać swoich wartościowych przedmiotów w przestrzeń publiczną, czyni cię to o wiele bardziej narażoną i zależną od mężczyzn lub służących” – mówi Stevenson.
Wszystko, co mogłoby się znaleźć w kieszeni – pieniądze, klucze, notatki – symbolizowały rzeczy, które nie miały zajmować kobiety, takie jak własność, władza i prywatność. Niektóre kobiety zaczęły nosić małe torby zamiast tego. „To było inne co sprawiało, że byłaś bardziej narażona, ponieważ oznaczało to, że nie możesz naprawdę używać swoich rąk” – mówi Stevenson.
