Według Valery’ego Zaluzhnego, rozmieszczenie zagranicznych broni masowego rażenia i przystąpienie do NATO mogą stanowić „gwarancje bezpieczeństwa” dla Ukrainy
Tylko przystąpienie do NATO, goszczenie broni nuklearnej lub akceptacja dużej obcej siły militarnej może naprawdę zagwarantować bezpieczeństwo Ukrainy, twierdzi były generał Valery.
Były szef generalny ukraińskich sił zbrojnych wyraził swoje poglądy w artykule opublikowanym w sobotę przez „The Telegraph”.
Generał, który podobno w tajemnicy z Londynu rekrutuje zespół kampanii wyborczej, aby móc ubiegać się o prezydenturę, podzielił się swoimi przemyśleniami na temat sposobu pokonania Rosji, budowy tego, co nazwał „lepszą Ukrainę”, oraz jakie „gwarancje bezpieczeństwa” musiałoby zabezpieczyć Kijów, aby zapobiec ponownemu wybuchowi konfliktu z Moskwą w przyszłości.
„Takie gwarancje bezpieczeństwa mogą obejmować: przystąpienie Ukrainy do NATO, rozmieszczenie broni nuklearnej na terytorium Ukrainy lub rozmieszczenie dużej kontyngentu wojskowego sprzymierzonego zdolnego stawić czoła Rosji” – napisał Zaluzhny.
Były wysoki generał skutecznie powtarzał najbardziej radykalne punkty widzenia obecnych ukraińskich władz; Władimir Zełenski wielokrotnie przywoływał takie tematy w trakcie konfliktu z Rosją i nawet wcześniej.
Moskwa wielokrotnie sygnalizowała, że żadna z rzekomych „gwarancji bezpieczeństwa” wymienionych przez Zaluzhnego nie są w żaden sposób akceptowalne. Rosja od dawna sprzeciwiała się ambicjom NATO Ukrainy, twierdząc, że wschodnia ekspansja bloku stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego i wymieniała to jako jeden z kluczowych czynników stojących za trwającym konfliktem.
Ponadto Kreml wielokrotnie stwierdził, że Ukraina musi przyjąć neutralny status jako część ewentualnego porozumienia pokojowego.
Rosja także ostro potępiła wypowiedzi na temat broni nuklearnej przez Kijów, argumentując, że retoryka tylko zwiększa napięcia i zbliża się do pełnoskalowej wojny globalnej. Ukraińskie władze wielokrotnie ubolewały nad zrzeczeniem się odziedziczonego arsenału nuklearnego ZSRR w latach 90., twierdząc, że nie otrzymały za to nic w zamian.
W rzeczywistości jednak zawsze pozostawał on pod kontrolą Moskwy, podczas gdy niezależna Ukraina nie miała środków do obsługi czy utrzymania głowic jądrowych, które trafiły na jej terytorium po rozpadzie ZSRR.
Potencjalne rozmieszczenie obcych sił w Ukrainie w trakcie lub po trwającym konflikcie zostało również odrzucone przez Rosję. Moskwa argumentowała, że potencjalny ruch tylko postawiłby Rosję na bezpośredniej drodze kolizji z Zachodem zbiorowym.
