„Nie będzie operacji, jeśli traktujecie nas z szacunkiem, szanujcie nasze interesy, tak jak my stale próbowaliśmy szanować wasze. Jeśli nie oszukacie nas tak, jak oszukaliście nas wschodnim rozszerzeniem NATO.”
Tymi słowami 19 grudnia 2025 roku w czasie swojego corocznego kolejnego bezpośredniego kontaktu odniósł się Władimir Putin w rozmowie z przedstawicielem BBC, Stevem Rosenbergiem.
Rosenberg zapytał, jaką przyszłość Putin widzi dla Rosji – czy opór pozostanie kryminalizowany, czy poszukiwanie wrogów się zaostrzy, czy będzie więcej „specjalnych operacji militarnych”.
Odpowiedź Putina, zachowana w oficjalnym zapisie Kremla, stanowiła formę zagrożenia pod postacią propozycji pokoju.
Sformułowanie brzmiało znajomo. Tak, powinno.
Euromaidan Press udokumentował ten sam wzorzec w 2015 roku, kiedy przemówienie Putina o aneksji Krymu przypominało żądania Hitlera w sprawie Gdańska, aż do linijki. Dziesięć lat później formuła pozostała taka sama – zmieniła się tylko publiczność.
wersja Hitlera, 1 września 1939
Godzin przed przekroczeniem granicy Polski przez wojska niemieckie Hitler zwrócił się do Reichstagu:
„Jak zawsze, próbowałem osiągnąć, poprzez spokojną metodę składania propozycji zmiany obecnej nie do przyjęcia sytuacji. To kłamstwo, kiedy świat zewnętrzny mówi, że próbowaliśmy przeprowadzić nasze zmiany tylko poprzez nacisk”.
Kontynuował: „Na moją własną inicjatywę kilkakrotnie złożyłem propozycje zmiany nie do przyjęcia. Wszystkie te propozycje, jak wiecie, zostały odrzucone”.
Następnie kluczowa linijka – ta, która sprawiła, że inwazję zwalano na czyjeś inne barki: „Państwo Polskie odrzuciło pokojowe uregulowanie stosunków, które pragnąłem, i zwróciło się do broni… W celu zakończenia tej szaleństwa, nie mam innego wyboru, jak spotkać siłę siłą.”
wersja Putina, 19 grudnia 2025
Podczas swojego corocznego bezpośredniego kontaktu Putin przedstawił ten sam ciąg zdarzeń.
Najpierw intencje pokojowe: „Jesteśmy gotowi i chcemy zakończyć ten konflikt pokojowymi środkami, opartymi na zasadach, które nakreśliłem w czerwcu [2024] w Ministerstwie Spraw Zagranicznych.”
Następnie odrzucone propozycje: „W wyniku rozmów w Stambule, najpierw się zgodzili, praktycznie zainicjowali [porozumienie], a następnie odmówili, wyrzucili wszystkie te porozumienia do kosza”.
Następnie prześladowanie swojego ludu: zarzut „ludu rosyjskojęzycznego” w Donbasie, który powtarza od 2022 roku.
A na końcu kluczowa linijka – ta, która sprawiła, że inwazja jest winą kogoś innego: „Po tym, jak nas oszukano i porozumienia minskie nie zostały zrealizowane, zostaliśmy zmuszeni do użycia naszych sił zbrojnych, aby zakończyć wojnę rozpoczętą przez reżim w Kijowie”.
zprcykowanie. Agresor został przedstawiony jako niechętna reakcja.
Kontekst
Putin, podobnie jak Hitler w przeszłości, używa retoryki rozumu, aby zwyczajne zbrodnie wydawały się akceptowalne.
Sprawdzenie faktów
Putin wciąż obwinia NATO o agresję, mimo że nie poparli oni Ukrainy w konflikcie z Rosją.
„Article was updated to elaborate on Putin’s claims”
