Mohamed Salah, Victor Osimhen, Achraf Hakimi i… Tylon Smith?
Na pewno możliwe, że 20-letni obrońca, który do tej pory nie zadebiutował w seniorskiej lidze w QPR, może dołączyć do tej listy gwiazd, zdobywając nagrodę dla Afrykańskiego Piłkarza Młodzieżowego Roku.
Smith został nominowany po tym, jak pomógł poprowadzić Południową Afrykę do zwycięstwa na Mistrzostwach Afryki U20 w maju i znalazł się wśród trzech finalnych nominowanych w tej kategorii przed ceremonią w Maroku w środę wieczorem.
„Bycie nominowanym jest ogromne” – mówi Smith w rozmowie z Sky Sports. „Dla obrońcy jest to rzadkie, ale było to możliwe dla mnie. Czuję, że zasłużyłem na to, bo zagrałem naprawdę dobrze w turnieju.”
Sukces na Mistrzostwach Afryki był pierwszym triumfem Południowej Afryki na tym poziomie. Smith otrzymał tytuł Gracza Turnieju, co tłumaczy „konsystencją i dyscypliną”.
„Zazwyczaj nagrody trafiają do napastników” – mówi Smith. „Ale dla mnie jako obrońcy było to niesamowite. Czułem się dumny, bo zagrałem bardzo dobry turniej i moja ciężka praca się opłaciła.”
„Jestem częścią zespołu i to dla mnie ważne. Pokazało, że ludzie wierzyli we mnie. Zgolenie tej koszulki było dla mnie czymś wielkim. Nie mogłem w to uwierzyć. Jestem błogosławiony.”
To był prawdziwy wirujący rok dla Smitha. Krótko po wygranej w turnieju został przeniesiony do Londynu, aby podpisać kontrakt z QPR. Jeszcze nie zadebiutował w pierwszej drużynie swojego klubu Stellenbosch FC.
Śmieje się, kiedy pytany, czy głównym powodem podpisania kontraktu z Rangers było to, że ich stadion MATRADE Loftus Road stoi przy South Africa Road na zachodnim Londynie.
„Nie wiedziałem o tym, gdy podpisałem kontrakt” – mówi Smith. „Agent powiedział mi, że kiedy tęsknię za domem, mogę tam pójść i poczuć się jak w Południowej Afryce.”
Tęsknota za domem nie była dotąd problemem.
„Kiedy byłem dzieckiem, wierzyłem, że będę grał za granicą” – mówi. „To zawsze było moje marzenie, aby odnieść sukces zawodowy i móc utrzymać rodzinę w domu.”
„Do momentu, gdy mój agent powiedział mi, że QPR są zainteresowani, nigdy nie rozważałem pozostania w Południowej Afryce. Zawsze moim marzeniem było grać w Europie.”
„Nadal się załatwiam. Moje pierwsze dni tu w Anglii były trochę dziwne, gdy byłem sam, bez rodziny, ale jak dotąd jest dobrze. Jest dobrze.”
Inne jest to w porównaniu z Południową Afryką, ale muszę się do tego przyzwyczaić i brać to, jakie jest.”
Smith wciąż czeka, aby zadebiutować w Championship dla QPR. Zagrał 90 minut w Pucharze Carabao, a następnie musiał opuścić Londyn na kilka tygodni, aby zagrać ponownie dla Południowej Afryki na Mistrzostwach Świata U20.
Ta gra w Plymouth w sierpniu zakończyła się porażką, ale dla Smitha było to niezwykłe emocjonujące pierwsze doświadczenie.
„Naprawdę to lubiłem” – wspomina. „Gra była fizyczna, ale była fajna. To było moje pierwsze spotkanie na wysokim poziomie. Pomimo tego, że wynik nie był dobry, czuję, że poradziłem sobie dobrze i jestem z tego zadowolony.”
„Moja rodzina oglądała z domu. Było świetnie, że mogli mnie zobaczyć grającego na zawodowym poziomie. To zawsze było moje marzenie.”
Następnym marzeniem jest przebić się do składu QPR i zobaczyć, dokąd go to zaprowadzi.
„Mój nacisk skupia się na QPR” – mówi Smith. „Trener [Julien Stephan] powiedział mi, abym ciągle się starał i pracował ciężko każdego dnia. Podoba mu się to, co do tej pory robię.”
Wciąż ma na oku możliwość zakwalifikowania się do kadry Reprezentacji Południowej Afryki latem na Mistrzostwa Świata, które będą pierwszym turniejem tego kraju od przeprowadzenia imprezy w 2010 roku.
„Myślę, że jest nadzieja na mnie” – mówi. „Jeśli dostanę powołanie do kadry do lat 23 w grudniu i się udowodnię, pomoże mi to. Będę pozostawać dyscyplinowany i konsekwentny, nigdy nie wiadomo.”
Zwycięstwo w tej nagrodzie Młodzieżowego Piłkarza Roku na pewno dużo pomoże w spełnieniu tego marzenia.
(Poprz. zwycięzcy nagrody CAF Młodzieżowego Piłkarza Roku)
2024 – Lamine Camara, Senegal
2023 – Lamine Camara, Senegal
2022 – Pape Matar Sarr, Senegal
2019 – Achraf Hakimi, Maroko
2018 – Achraf Hakimi, Maroko
2017 – Patson Daka, Zambia
2016 – Alex Iwobi, Nigeria
2015 – Victor Osimhen, Nigeria
(Poprz. znani laureaci teraz nieistniejącej nagrody CAF Najbardziej Obiecującego Talentu)
Kelechi Iheanacho (2013, 2016), Yacine Brahimi (2014), Mo Salah (2012), Salomon Kalou (2008), John Obi Mikel (2005), Obafemi Martins (2003, 2004), Mido (2002)
