Od kiedy Madeline Lancaster po raz pierwszy stworzyła organoidy mózgowe w 2013 roku, stały się one szeroko stosowane w badaniach nad mózgiem na całym świecie. Ale czym one dokładnie są? Czy są one skutecznie mini-mózgami w szalkach? Czy wszczepienie ich zwierzętom mogłoby stworzyć superinteligentne myszy? Jak blisko jesteśmy przekroczenia granic etycznych? Michael Le Page odwiedził Lancastre w jej laboratorium w MRC Laboratory of Molecular Biology w Cambridge, Wielka Brytania, aby się dowiedzieć.
Michael Le Page: Czy możesz wyjaśnić, czym jest organoid mózgu? Czy to mini-mózg?
Madeline Lancaster: W rzeczywistości nie są to wcale mini-mózgi. Istnieje wiele różnych rodzajów organoidów. Ludzki mózg składa się z wielu części, a my tworzymy organoid z jednej części lub może kilku. Są bardzo małe i również niedojrzałe. Nie są jak w pełni funkcjonujący ludzki mózg z pamięciami. Pod względem wielkości organoidy są podobne do mózgu owada. Ale brakuje im organizacji, którą ma mózg owada. Najprawdopodobniej umieściłbym je poniżej owadów.
Jak przyszedłeś na pomysł wyhodowania pierwszych organoidów mózgowych?
Zaczęłam pracować z mysimi embrionalnymi komórkami mózgowymi, sadząc je na szalkę Petri, aby mogły rosnąć. Niektóre z komórek nie przylegały tak, jak powinny do szalki. Odkleiły się i zaczęły przylegać do siebie, tworząc te piękne, samoorganizujące się kulki komórek, które wyglądają jak wczesne etapy kształtowania się tkanki mózgowej. Później udało nam się zrobić to samo z ludzkimi embrionalnymi komórkami macierzystymi.
Dlaczego stworzenie organoidów mózgowych było takim wielkim przełomem?
Ludzki mózg jest wyjątkowy, to on sprawia, że jesteśmy tym, kim jesteśmy. Przez bardzo długi czas pozostał czarną skrzynką. Patrząc na mysz, po prostu nie możemy uchwycić całej złożoności, jaką ma ludzki mózg. Organoidy mózgowe nagle otworzyły okno do tej czarnej skrzynki.
