Głębsze zrozumienie endometriozy sugeruje nowe metody leczenia

Dla Cherelle Gardiner połączenie między jej endometriozą a diagnozami stwardnienia rozsianego (MS), obydwoma otrzymanymi w późnych latach 20., kilka lat po sobie, było od dawna jasne. „Zdałam sobie sprawę, że kiedy miałam okres, moje nogi też były o wiele bardziej obolałe” – wspomina obecnie 42-letnia mieszkanka południowo-wschodniego Londynu o cyklicznie miesięcznym nasileniu swoich dwóch zestawów objawów.

Pierwsza to jednostka chorobowa, w której tkanina podobna do macicy rośnie poza macicą; druga to choroba autoimmunologiczna wpływająca na mózg i rdzeń kręgowy. Zanim którekolwiek z jej schorzeń zostało potwierdzone, Gardiner zmuszała lekarzy do zbadania mrowiejących uczuc, a później problemów ze wzrokiem, które doprowadziły do diagnozy SM, a później skanu, na którym można było zobaczyć endometriozę. Od czasu tych wczesnych badań pamiętała, jak zastanawiała się, czy dwa stany chorobowe są ze sobą powiązane, zanim jej podejrzenie nie przekształciło się w pewność

Lekarze nie mieli konkretnych odpowiedzi dla Gardiner, zaledwo własne teorie dotyczące możliwego powiązania. Jednak nowe badanie sprawia, że czuje się potwierdzona. Naukowcy od dawna zauważali – i kobiety jak Gardiner doświadczały – że osoby z endometriozą są w większym ryzyku rozwoju chorób przewlekłych. A teraz naukowcy z Uniwersytetu Oksfordzkiegou w dziale zdrowia kobiet i reprodukcji Nuffield Education wydają się odkryli powód tego zjawiska. Iche badania sugerują, że wspólna podstawa biologiczna

„To badanie stanowi prawdziwy przełom w naszym rozumieniu endometriozy” – mówi Nilufer Rahmioglu, naukowiec badawczy na poziomie doktorskim i współautor tej studii. „To początek o wiele jaśniejszego obrazu – jak wstawianie kluczowego kawałka w długo brakującą część układanki – który mógłby pomóc nam zrozumieć nie tylko endometriozę, ale również to, w jaki sposób pasuje ona do szerszej sieci chorób związanych z układem immunologicznym.”

Złożenie tych kawałków przybliża nas o kilka kroków do odkrycia ostatecznych mechanizmów stojących za endometriozą, i przyspiesza naszą drogę do lepszych terapii – a nawet leczenia

Co wiemy na temat endometriozy

Niewiele jest pewności, jeśli chodzi o endometriozę. Uważa się, że warunkiem tym cierpi około 1 na 10 kobiet, szczególnie te w wieku rozrodczym. Prawdziwsza częstość jest jednak prawdopodobnie wyższa, ponieważ endometrioza jest przewlekle niediagnozowana (zobacz „Diagnoza endometriozy” poniżej), a ludzie mogą przez lata słyszeć, że po prostu mają „bolesne okresy”.

Warunek ten bierze swoją nazwę od „endometrium”, czyli tkanki, która jest zrzucanai każdego miesiąca podczas menstruacji. „Zwykle ta pokrywa macicę jak dywan pokrywa podłogę,” wyjaśnia Shree Datta, konsultant położnik i ginekolog. „Ale wyobraźcie sobie, że znajdziecie dywan na drzwiach czy suficie”. Gdy tkanka endometrialna rośnie w miejscach, w których nie powinna, takich jak jajniki, jajowody, pęcherz moczowy i jelita, może to prowadzić do licznychchobjawów: bezpłodności, zmęczenia i – przede wszystkim – bólu w okolicy miednicy, pęcherza ijelita, a także podczas stosunku.

<span class="TextRun SCXW26590694 BCX0" lang="EN-US" xml:lang="EN-US" data-