Misje księżycowe mogą skontaminować księżyc odpornymi na warunki ziemskie mikrobami.

Księżyc może być bardziej przyjazny dla życia niż nam się wydawało, co zwiększa ryzyko przyszłych misji księżycowych zanieczyszczania martwej powierzchni księżycowej.

Misje kosmiczne muszą przestrzegać zasad „ochrony planetarnej”, aby uniknąć zanieczyszczania innych ciał Układu Słonecznego mikrobami z Ziemi – co może nas wprowadzać w błąd, sugerując, że te ciała mają własne formy życia.

Wiele zabezpieczeń, które mamy na Ziemi, takich jak nasza atmosfera i pole magnetyczne, nie istnieje na Księżycu. W rezultacie jego powierzchnia jest wystawiona na wysokoenergetyczne cząstki z przestrzeni kosmicznej, ekstremalne temperatury i zabójcze promieniowanie ultrafioletowe ze słońca, co sprawia, że jest to trudne środowisko dla organizmów do przetrwania.

Z tego względu większość astronomów uważa, że powierzchnia księżycowa jest praktycznie sterylna. Komitet Badań Kosmicznych umieszcza ją w drugiej najniższej kategorii ochrony planetarnej, obok Wenus i komet, dla ciał, które mają „tylko minimalne szanse na to, aby zanieczyszczenia przenoszone przez statki kosmiczne mogły zagrażać badaniom”.

Jednakże nowe badania przeprowadzone przez Stefano Bertone z Centrum Lotów Kosmicznych NASA oraz jego kolegów sugerują, że życie może przetrwać przez kilka dni, a nawet więcej niż tydzień, w niektórych regionach w okolicach biegunów Księżyca, które to są miejscem, gdzie planowana jest wizyta przyszłej misji Artemis NASA. Oznacza to, że istnieje ryzyko zanieczyszczenia tych obszarów, co prowadzić będzie do fałszywie pozytywnych wyników w badaniach poszukujących życia.

„Wrócimy na Księżyc. Pozostawimy ślady. Potrzebujemy więcej pracy, aby zrozumieć, jakie ślady pozostawimy i jak je zminimalizować” – powiedział Bertone podczas Kongresu Nauki Europlanet w Helsinkach, Finlandia, 12 września.

Bertone i jego zespół przeanalizowali pięć powszechnych organizmów, które naturalnie są odporne na ekstremalne środowiska, w tym pleśń czarną (Aspergillus niger) oraz bakterie Staphylococcus aureus i Bacillus subtilis, i sprawdzili, jak wiele promieniowania ultrafioletowego potrafią znieść w laboratorium. Następnie zebrali dane dotyczące poziomów UV, nasłonecznienia i wahaniach temperatur na powierzchni Księżyca, których użyli do stworzenia mapy pokazującej, gdzie pięć organizmów mogłoby przetrwać co najmniej jeden dzień.

Wszystkie organizmy mogłyby przetrwać na obszarach dobrze oświetlonych, poza regionami zawsze w cieniu, gdzie słońce i światło UV nie docierają, powiedział Bertone, a te dobrze oświetlone obszary są potencjalnym celem eksploracji księżycowej. Pleśń czarna była najbardziej wytrwała, przetrwując w dużej części obszarów nawet przez siedem dni.

„To bardzo ważne badanie, i jasne jest, że jeśli jest niebezpieczeństwo [zanieczyszczenia], to należy podjąć pewne działania, ale także należy zrozumieć, że [takie działania] będą miały konsekwencje ekonomiczne” – twierdzi Stas Barabash ze Szwedzkiego Instytutu Fizyki Kosmicznej. Na przykład, agencje kosmiczne mogą zdecydować, że sprzęt musi być dezynfekowany bardziej rygorystycznie, co wpłynie na koszty misji, dodaje.