Strona główna Aktualności Polska obchodzi 400. dostawę skroplonego gazu ziemnego

Polska obchodzi 400. dostawę skroplonego gazu ziemnego

12
0

Utrzymaj nasze wiadomości wolne od reklam i płatnych dostępów, dokonując darowizny w celu wsparcia naszej pracy!

Notes from Poland prowadzone są przez mały zespół redakcyjny i są publikowane przez niezależną, non-profitową fundację finansowaną dzięki darowiznom od naszych czytelników. Nie możemy robić tego, co robimy, bez Państwa wsparcia.


W niedzielę tankowiec Aktoras o długości 299 metrów rozładował dostawę skroplonego gazu ziemnego (LNG) w terminalu regazyfikacyjnym w Polsce, w ÅšwinoujÅ›ciu – był to już 400. taki transport, jaki ta instalacja na Wybrzeżu Bałtyku otrzymała od momentu otwarcia dokładnie dekadę temu.

To wydarzenie podkreśliło, jak integralną częścią strategii energetycznej Polski stał się terminal, zwłaszcza w kontekście odchodzenia od dostaw z Rosji, co rozpoczęło się jeszcze przed inwazją na Ukrainę w 2022 roku, ale przyspieszyło później.

W tym roku do ÅšwinoujÅ›cia dotarła rekordowa liczba dostaw LNG, pokrywających około 40% zapotrzebowania Polski na gaz. Kraj ten planuje także otwarcie jednego, a być może dwóch, kolejnych terminali w najbliższych latach, aby stać się regionalnym hubem, dostarczającym gaz na Ukrainę, do Czech i na Słowację.

Aktoras rozładował ładunek 160 000 metrów sześciennych LNG z USA. Po regazyfikacji (czyli przekształceniu z ciekłego w gaz), objętość ta wyniesie 96 milionów metrów sześciennych gazu ziemnego.

To już 71. dostawa, jaką ÅšwinoujÅ›cie otrzymało w tym roku – przewyższając tym samym poprzedni rekord roczny z 62 dostaw w 2023 roku. Według Gaz-System, polskiego operatora dostaw gazu, liczba ta wzrośnie do 82 do końca tego roku.

To sprawia, że “terminal w ÅšwinoujÅ›ci stał się jednym z filarów budowania suwerenności energetycznej Polski†od momentu otwarcia go w grudniu 2015 roku, oświadczył Wojciech Wrochna, pełnomocnik rządu ds. strategicznej infrastruktury energetycznej, w niedzielę.

Roczna liczba dostaw LNG do terminala ÅšwinoujÅ›cie w Polsce, w tym 11 planowanych dostaw w 2025 roku (źródło: Gaz-System)

“Dzisiejsza 400. dostawa LNG to nie tylko istotne wydarzenie operacyjne – ​​stanowi także dowód skutecznie zrealizowanej polityki energetycznej rządu, która przynosi namacalne rezultaty, dodał Wrochna.“Polska zapewniła swoje własne potrzeby i może wesprzeć stabilność energetyczną krajów w regionie.â€

W tym miesiącu Ministerstwo Energii Polski potwierdziło, że prowadzi rozmowy z USA – obecnym głównym dostawcą LNG dla kraju – w sprawie utworzenia regionalnego hubu dla dostaw gazu na Ukrainę i do Słowacji.

Kilka tygodni temu, polski gigant energetyczny Orlen podpisał umowę z ukraińskim odpowiednikiem, Naftogaz, w sprawie kontynuacji dostaw gazu amerykańskiego do Ukrainy za pośrednictwem Bałtyku jako LNG. Orlen zaczął dostarczać taki gaz wcześniej w tym roku.

Aby sprostać przewidywanemu zapotrzebowaniu, niedawno rozpoczęto budowę drugiego terminala, który znajdzie się w GdaÅ„sku, otwierając się w 2028 roku z roczną pojemnością 6,1 miliarda metrów sześciennych. To zwiększy 8,3 miliarda metrów sześciennych pojemności ÅšwinoujÅ›cia.

W ubiegłym miesiącu Gaz-System ogłosił, że rozpoczął sondowanie zainteresowania rynku sąsiednich krajów importem LNG, z zamiarem oceny, czy zbudować drugi pływający terminal w GdaÅ„sku obok tego już w trakcie budowy.

W 2022 roku Polska otworzyła także kolektor bursztynowy, który przynosi gaz z Norwegii do Polski przez Morze Bałtyckie. W zeszłym roku dostarczył on około 6,75 miliarda metrów sześciennych gazu, w porównaniu do 6,1 miliarda metrów sześciennych dostarczonych jako LNG w ÅšwinoujÅ›ciu.


Notes from Poland prowadzone są przez mały zespół redakcyjny i są publikowane przez niezależną, non-profitową fundację finansowaną dzięki darowiznom od naszych czytelników. Nie możemy robić tego, co robimy, bez Państwa wsparcia.

Źródło głównego zdjęcia: Gaz-System (materiały prasowe)

Daniel Tilles jest redaktorem naczelnym Notes from Poland. Pisał on na temat polskich spraw dla wielu publikacji, w tym Foreign Policy, POLITICO Europe, EUobserver i Dziennik Gazeta Prawna.