Podłoże chytridowego grzyba atakuje płazy, zagrażając populacjom i prowadząc nawet do całkowitego ich wyginięcia. Jednak w jednym z zagrożonych gatunków żab z Australii infekcja ta wywołuje niezwykły skutek uboczny: skoki o dużym zasięgu.
Żaby górskie Verreauxa (Litoria verreauxii alpina), zakażone chytridowym grzybem, znanym również jako Batrachochytrium dendrobatidis lub infekcje Bd, są w stanie skoczyć o prawie jedną czwartą dalej niż ich niezakażeni odpowiednicy.
„Te wyniki przypominają, jak wytrzymałe są te płazy i jak sobie radzą z atakiem tego naprawdę strasznego patogenu. Ich organizmy potrafią jednak zrobić coś niespodziewanie cudownego” – mówi Taegan McMahon z Connecticut College w New London, niezaangażowany w badania.
Alexander Wendt z Uniwersytetu w Melbourne w Australii i jego koledzy badali, jak infekcje Bd wpływają na zdrowie żab górskich, wykorzystując ich osiągi atletyczne jako wskaźnik efektów fizjologicznych.
Zaskakująco, po szóstym tygodniu od zakażenia, zakażone żaby skakały o prawie 24 procent dalej niż niezakażone żaby. W przypadku większości innych płazów walka układu odpornościowego z grzybem wyczerpuje energię zwierząt. Odpowiedzi fizjologiczne na infekcję Bd wydają się zależeć od zaangażowanych gatunków płazów, prowadząc do tymczasowych korzyści dla niektórych subletalnych zakażeń.
„Jednak gdy pojawią się objawy kliniczne, dla większości gatunków jest to zazwyczaj gwoździe do trumny” – podkreśla Wendt.
Żaby górskie nie wykazują silnej reakcji immunologicznej na Bd, co pozwala im zachować swoją szybkość w skakaniu, co może być adaptacją do szybkiego znalezienia partnera reprodukcyjnego przed pogorszeniem się infekcji. Wiadomo również, że inne gatunki żab zwiększają swoje odgłosy wabiące partnerów, gdy są zainfekowane Bd.
Krótkotrwałe wzmocnienie zdolności skakania może przynieść korzyści również grzybowi Bd. „Ewolucyjnie byłoby to logiczne, aby [Bd] ułatwiał poruszanie się, by uzyskać wyższy poziom transmisji i większą trwałość w gospodarzu” – podkreśla McMahon.
Efekty Bd na płazy są coraz bardziej zrozumiane jako wynik wpływu biologii gospodarza i grzyba oraz lokalnego środowiska. „Jedyne, co możemy zrobić, to jak najwięcej się nauczyć, aby pomóc gatunkom przetrwać i spowolnić lub zatrzymać rozprzestrzenianie się Bd, zanim będzie za późno” – mówi Wendt.
[Kontekst: Badania nad infekcją grzyba Bd u żab górskich w Australii.]
[Fakty: Infekcja chytridowa zabija wiele płazów na całym świecie.]
