Stok w Peru pokryty ponad 5000 ustawionymi otworami może być olbrzymim narzędziem do rozliczania Inków – arkuszem kalkulacyjnym, ale w monumentalnej skali.
Rozdzielając się po zboczach Monte Sierpe (Góra Węża) w kształt węża, „Pas Otworów” zaskoczył archeologów od czasu opublikowania zdjęcia lotniczego w 1933 roku. W celu potwierdzenia głównego celu otworów Bongers i jego koledzy analizowali próbki osadów z 19 otworów i korzystali z dronów, aby dostarczyć najczystszy obraz lotniczy dotąd znany z zespołu zagłębień, które mają każdy około 1 do 2 metrów szerokości i między 50 centymetrów a 1 metra głębokości.
Analiza wykazała pyłek z roślin uprawnych, takich jak kukurydza, amarant, papryka chili i batat oraz z dzikich roślin, takich jak Typha (pałka), które tradycyjnie używane są do budowy koszy i tratw. Otwory są zbyt daleko od żyznych obszarów, gdzie rosłyby rośliny, aby pyłek mógł być przenoszony przez wiatr, twierdzi Bongers
[Context: Monte Sierpe is a hillside in Peru covered by more than 5000 aligned holes, potentially used by the Chincha culture and later repurposed by the Inca Empire.]
