Świadomość jest ostatecznym pytaniem istnienia. Nic nie jest bardziej istotne niż nasze doświadczenie. Jednak nie mamy konsensusu, a być może nawet pojęcia, czym tak naprawdę jest.
Problemem jest częściowo to, że eksperci zwykle angażują się w jedną teorię, oślepiając się na różne wytłumaczenia, które mogłyby pomóc w postępie. Zamiast tego przyjmuję różnorodność teorii o świadomości w nauce, filozofii i religii – o ile opierają się na jasnych argumentach. W ten sposób, przez wiele lat, sporządziłem ponad 350 teorii (i liczba się zwiększa) na „krajobrazie” świadomości, który pomogę ci odkryć.
Od materializmu, gdzie realne są tylko stany fizyczne, po idealizm, gdzie realne są tylko stany umysłowe – a wszystko pomiędzy – stanie się oczywiste, gdy przechadzamy się przez te bujne pola, ile na szali stoi. To dlatego, że każda teoria świadomości, jakiej się przychyliasz, determinuje wiele z twoich podstawowych przekonań o świecie, takich jak twoje opinie na temat natury wolnej woli, możliwości życia po śmierci i czy sztuczna inteligencja może osiągnąć świadomość.
Mapując ten krajobraz, zdumiewam się nie tylko ilością możliwych teorii, ale także zadziwiająco rozbieżnymi skalami i miejscami, gdzie magiczna świadomość mogłaby znaleźć swój dom. Neuronaukowcy często zakładają, że doświadczenie pojawia się, w jakiś sposób, z neuronów w mózgu, ale istnieje wiele alternatywnych teorii – niektóre z nich mają świadomość jako fundamentalną, a inne, które mają rzeczywistość fizyczną za iluzję. Na mikroekstremum, czy świadomość pojawia się, kiedy funkcje falowe kwantowe przekształcają się w rzeczywistość? Czy na największych skalach jest świadoma sama w sobie kosmos w pewnym sensie?
Aby zacząć rozumieć, czym jest świadomość, musisz zdefiniować, o co pytasz. Pionier AI Marvin Minsky nazwał świadomość „słowem walizkowym”, co oznacza, że ludzie wrzucają w nią to, na co mają ochotę, więc nabrzmiewa w związanych, ale mylących koncepcjach, takich jak percepcja, uwaga, budzenie, pamięć, emocje i inteligencja. Moją świadomością rozumiem „fenomenalną świadomość”: twój wewnętrzny sense, twoje prywatne uczucia. Jest to widok twojej nowonarodzonej córki w pieluszce; dźwięk Symfonii nr 2 Mahlera; zapach czosnku gotowanego na oliwie z oliwek. Te wewnętrzne doświadczenia nazywane są „qualia”, i są one sednem zagadki.
